Перайсці да зместу

Павел Сяргеевіч Пласконны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Павел Пласконны
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Павел Сяргеевіч Пласконны
Нарадзіўся 29 студзеня 1985(1985-01-29)[1][2] (39 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
 Казахстан
Рост 185 см
Вага 80 кг
Пазіцыя абаронца
Інфармацыя пра каманду
Каманда Беларусь Беларусь (да 21)
Пасада трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2004 Расія Лакаматыў (Масква) 0 (0)
2005—2007 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 67 (5)
2008 Грэцыя Паніёніяс (Неа-Смірні) 5 (0)
2009—2010 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 25 (0)
2010—2011 Беларусь Нёман (Гродна) 36 (0)
2012—2013 Беларусь Дынама (Мінск) 43 (2)
2014 Казахстан Атырау 23 (0)
2015 Беларусь Віцебск 6 (0)
2015 Беларусь Белшына (Бабруйск) 10 (0)
2016—2018 Беларусь Гарадзея 66 (1)
2019 Беларусь НФК (Мінск) 6 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2003—2004 Беларусь Беларусь (да 19) 4 (0)
2004—2006 Беларусь Беларусь (да 21) 14 (0)
2006—2012 Беларусь Беларусь 16 (1)
Трэнерская кар’ера
2022 Беларусь Шахцёр (Салігорск) дубль
2023 Беларусь Мінск трэнер
2024— Беларусь Беларусь (да 21) трэнер
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 22 студзеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 7 сакавіка 2014

Павел Пласконны (нар. 29 студзеня 1985, Бялынічы) — беларускі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2006—2012). У цяперашні час працуе трэнерам у моладзевай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец маскоўскага «Лакаматыва», за які згуляў усяго адзін матч у аснове (у Кубку). У 2005 годзе стаў іграком салігорскага «Шахцёра», з якім выйграў золата чэмпіянату 2005. У 2008 годзе гуляў у Грэцыі, пасля вярнуўся ў Беларусь.

У снежні 2011 года падпісаў кантракт з мінскім «Дынама». У сезоне 2012 і першай палове 2013 года быў асноўным цэнтральным абаронцам каманды, а ўлетку 2013 года страціў месца ў стартавым складзе. Як вынік, па заканчэнні сезона 2013 пакінуў мінскі клуб.

У студзені 2014 года стаў іграком казахстанскага клуба «Атырау»[3]. У красавіку 2014 года прыняў грамадзянства Казахстана[4]. У студзені 2015 года пакінуў «Атырау» па заканчэнні кантракта[5].

У лютым 2015 года вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт з «Віцебскам», які па выніках сезона 2014 вярнуўся ў Вышэйшую лігу[6]. Быў адным з асноўных цэнтральных абаронцаў віцяблян, але ўжо ў маі 2015 года пакінуў клуб па сямейных абставінах[7].

У чэрвені 2015 года праходзіў прагляд у літоўскім клубе «Судува», але ў выніку не папоўніў яго склад[8]. Пазней стаў трэніравацца разам з «Белшынай» і дамовіўся аб падпісанні кантракта[9]. 17 ліпеня дэбютаваў у складзе бабруйскай каманды ў матчы Кубка Беларусі супраць «Гомельчыгунтранса». У далейшым замацаваўся ў аснове бабруйчан, гуляў на пазіцыях цэнтральнага і левага абаронцы.

У студзені 2016 года папоўніў склад дэбютанта беларускай Вышэйшай лігі — футбольнага клуба «Гарадзея»[10]. У складзе «Гарадзеі» стаў асноўным цэнтральным абаронцам. У снежні 2016 года падоўжыў кантракт з «цукровымі»[11]. У сезоне 2017 заставаўся іграком стартавага складу. Сезон 2018 таксама пачынаў у аснове, аднак са жніўня страціў месца ў складзе і стаў выступаць за дубль.

У студзені 2019 года, пакінуўшы «Гарадзею», адправіўся на прагляд у ерэванскі «Арарат»[12], які скончыўся беспаспяхова. У лютым 2019 года стаў іграком мінскага НФК[13]. У маі 2019 года, пасля адстаўкі галоўнага трэнера Аляксея Кучука, пакінуў каманду ўслед за ім[14].

У верасні 2019 года стала вядома, што Пласконны прыняў рашэнне аб завяршэнні кар’еры[15].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Былы ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.

Трэнерская кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля завяршэння кар’еры пачаў працаваць трэнерам з юнацкімі камандамі салігорскага «Шахцёра». У лютым 2022 года ўвайшоў у трэнерскі штаб дубля гарнякоў[16].

У лютым 2023 года стаў трэнерам у асноўнай камандзе «Мінска»[17]. У снежні 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб[18].

У пачатку 2024 года ўвайшоў у трэнерскі штаб моладзевай зборнай Беларусі[19].

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Pavel Plaskonnyi // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Pavel Plaskonny // FBref.com
  3. ↑ Футбол. Михаил Афанасьев, Дмитрий Пархачев и Павел Пласконный заключили контракты с "Атырау" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (17 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016.
  4. ↑ Павел Пласконный стал казахстанцем (руск.). football.by (4 красавіка 2014). Праверана 22 студзеня 2024.
  5. ↑ Афанасьев и Пласконный покинули «Атырау» (руск.). by.tribuna.com.
  6. ↑ Павел Пласконный заключил контракт с "Витебском" (руск.). football.by (11 лютага 2015). Праверана 22 студзеня 2024.
  7. ↑ Павел Пласконный расторг контракт с "Витебском" (руск.). football.by (23 мая 2015). Праверана 22 студзеня 2024.
  8. ↑ Павел Пласконный не перейдет в "Судуву" (руск.). football.by (24 чэрвеня 2015). Праверана 22 студзеня 2024.
  9. ↑ Павел Пласконный договорился с "Белшиной" (руск.). football.by (14 ліпеня 2015). Праверана 22 студзеня 2024.
  10. ↑ "Городея" подписала Пласконного и продлила контракт с Антоном Сарокой (руск.). football.by (5 студзеня 2016). Праверана 22 студзеня 2024.
  11. ↑ Тупчий и Пласконный продлили контракты с "Городеей" (руск.). football.by (5 снежня 2016). Праверана 22 студзеня 2024.
  12. ↑ Александр Глеб продлил контракт с БАТЭ на год (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (14 студзеня 2019). Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2022.
  13. ↑ Пласконный будет играть за НФК (руск.). football.by (19 лютага 2019). Праверана 22 студзеня 2024.
  14. ↑ Пласконный покинул НФК (руск.). football.by (28 мая 2019). Праверана 22 студзеня 2024.
  15. ↑ Источник: Пласконный завершил карьеру (руск.)(недаступная спасылка). football.by (5 верасня 2019). Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2019.
  16. ↑ Игорь Горелов: о подготовке дубля к сезону, тренерском штабе и разнице поколений (руск.). Афіцыйны сайт салігорскага «Шахцёра» (3 лютага 2022). Праверана 22 студзеня 2024.
  17. ↑ Пласконный вошел в тренерский штаб "Минска" (руск.). football.by (13 лютага 2023). Праверана 22 студзеня 2024.
  18. ↑ Яромко с тренерским штабом покинули "Минск" (руск.). football.by (29 снежня 2023). Праверана 22 студзеня 2024.
  19. ↑ Стал известен тренерский штаб молодежной сборной Беларуси (руск.). bel.football (22 сакавіка 2024). Праверана 25 сакавіка 2024.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Сяргеевіч_Пласконны&oldid=4759039"